Nasze korzenie

Przedszkole im. św. Dominika Savio powstaje w miejscu historycznym, gdzie od 35 lat prowadzone jest przedszkole przez Siostry Salezjanki na Bielanach. Jego misja i wizja jest kontynuowana przez nas - byłych Wychowanków Salezjańskich.

Z HISTORII PRZEDSZKOLA SIÓSTR SALEZJANEK

NA WARSZAWSKICH BIELANACH

Placówka istnieje od 1988 r. jako przedszkole przy Parafii św. Zygmunta im. św. Dominika Savio. Początki przedszkola to lokalizacja przy Placu Konfederacji 55, w pomieszczeniach parafialnych.

W 2002 r. z inicjatywy rodziców i dzięki współpracy Sióstr Salezjanek oraz w porozumieniu z Radą Dzielnicy Bielany podjęto kroki w kierunku przeniesienia działalności przedszkola do pomieszczeń likwidowanego przedszkola publicznego przy ul. Lisowskiej 29. Plan, dzięki przychylności Urzędu Dzielnicy Bielany, doszedł do skutku i w listopadzie 2002 r. grupy 3, 4 i 5 – latków przeniosły się na Lisowską, a grupa „0” pozostała na Placu Konfederacji 55.

Wychowawczyniami w grupach były salezjanki, zaś kilka świeckich osób było zatrudnionych na stanowiskach obsługi. Przez kolejne lata proporcje w zatrudnianiu osób świeckich zwiększały się. Jedną z przyczyn były zmiany w potrzebnych kwalifikacjach nauczyciela wychowania przedszkolnego – np. Studium Nauczycielskie przestało spełniać rolę kwalifikacji. Wzrost zatrudnienia osób świeckich wynikał też z coraz mniejszej liczby Sióstr podejmujących pracę w przedszkolu.

W 2020 r. placówka zmieniła nazwę na „Przedszkole Sióstr Salezjanek im. św. Dominika Savio”. Przez kolejne lata zdobywała i utrzymywała znaczenie w środowisku lokalnym, jako miejsce cieszące się zaufaniem rodzin. W przedszkolu całe rodziny znajdowały przestrzeń formacji, troską i uważnością otaczane były dzieci, ale też ich rodzice i dziadkowie. Charakterystyczne i cenne stało się tu indywidualne podejście do wychowanka, klimat rodzinny, wsparcie duchowe, zaangażowanie w integralne wychowanie dzieci, troska o rozwój ich talentów od najmłodszych lat.

Rodziny wielodzietne, często po latach, powracały do placówki z młodszymi pociechami, a wychowankowie przedszkola lub ich rodzice podejmowali pracę w przedszkolu na różnych stanowiskach. Absolwenci przedszkola byli rozpoznawani w okolicznych szkołach podstawowych z uwagi na dobre przygotowanie do podjęcia obowiązków szkolnych, w tym: samodzielność, wysoki poziom kultury i otwartość na nowe doświadczenia.

Placówka przez kolejne lata z otwartością podejmowała współczesne wyzwania cywilizacyjne, wśród których można wymienić: troskę o ubogie rodziny, pochylenie się nad dziećmi ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, a w ostatnim czasie - przyjęcie dzieci z rodzin uchodźców z Ukrainy. Sprostanie tym nowym zadaniom wymagało poszerzenia personelu przedszkola: zatrudnienie nauczyciela wspomagającego, psychologa, logopedy czy asystenta ds. dzieci z Ukrainy.

W takim kształcie po 35 latach funkcjonowania placówka kończy swoją działalność, stawiając rodziny przed faktem znalezienia miejsca dla najmłodszych. 21 dzieci z grupy „0” podejmie naukę w szkole podstawowej. Pod wielkim znakiem zapytania pozostają rodzice 47 dzieci w wieku 4 – 6 lat, które są jeszcze na etapie edukacji przedszkolnej.

Doświadczenie salezjańskiego ducha rodzinnego przeżywanego przez lata w środowisku przedszkolnym zaowocowało pragnieniem kontynuacji placówki inspirowanej duchowością salezjańską. Dzięki modlitwie wielu osób, a zwłaszcza wiernych Córek Maryi Wspomożycielki oraz determinacji wielu rodziców dzieło będzie mogło nadal trwać prowadzone już przez świeckich salezjanów z Fundacji ISAT (w duchu i prawdzie).

Autorami tekstu są:

Siostra Dorota Czyżewska CMW

Aleksandra Łuczyńska